Bekijk de video:

16 Oct 2021 — Jim Tehupuring

2,5 jaar geleden deed zich een bijzonder moment voor. De rente die de Nederlandse Staat betaalde op 10-jarige leningen daalde onder nul. In praktijk betekent dit dat je Wopke Hoekstra moest betalen wanneer je jouw geld uitleende aan de Nederlandse overheid. Een omgekeerde wereld, maar wel de harde realiteit die in de breedte gold. De Europese Centrale bank rekende namelijk al veel langer rente aan banken die hun gelden daar stalden. Dit leidde ertoe dat alle grootbanken zich uiteindelijk gedwongen zagen klanten te laten betalen om cash aan te houden op de bankrekening. Met onbegrip en boosheid tot gevolg. Goed nieuws voor hen die kampen met dit luxeprobleem! De marktrente loopt op! De rente op Staatsobligaties was deze week zelfs kortstondig boven de nullijn. Maar is dit echt positief? Nee. De opgelopen rente is het gevolg van hogere inflatieverwachtingen. Alles wordt duurder. Dit betekent dat je met hetzelfde geld, over een jaar minder kunt kopen dan nu. Rente is de compensatie voor die geldontwaarding. Normaliter is inflatie goed. Inflatie zorgt ervoor dat je nu de spullen koopt die je wilt hebben en niet nog een jaartje wacht: economische activiteit. Maar deze spullen moeten wel verkrijgbaar zijn. Wat we momenteel zien is dat prijzen hard oplopen door grote tekorten. Energieprijzen knallen de lucht in, transport is onverminderd duur, de automobielindustrie kampt met leveringsproblemen door chiptekorten en in veel sectoren is nauwelijks personeel te krijgen. Het zijn allemaal factoren die ervoor zorgen dat eindproducten in prijs zullen oplopen. Die prijsinflatie is tot daaraantoe. Het gevaar ontstaat daar wanneer niet alleen de prijzen oplopen, maar gelijktijdig de economische activiteit stilvalt als gevolg van de tekorten. In vaktermen wordt dit aangeduid als stagflatie. Een fenomeen dat zeer lastig te bestrijden is. De hoge inflatie en rente zorgen ervoor dat bedrijven minder marge maken en beperkt investeringen doen (vreemd vermogen is duur), waardoor de werkloosheid oploopt. Stagflatie is zeldzaam, maar nu niet uitgesloten. De inflatie is er al, de groeivertraging nog niet. Mocht dat wel gebeuren, dan is het aan beleidsmakers Federal Reserve en ECB om de rente nog langer kunstmatig laag te houden. Vervelend voor de spaarders onder ons, maar dan toch echt de beste oplossing. Met vriendelijke groet, Jim Tehupuring

02 Oct 2021 — Jim Tehupuring

Als vermogensbeheerder propageer ik uiteraard dat je je geld voor je moet laten werken. En dat de aandelenbeurs daarvoor een zeer geschikte plek is. Maar beleggen doe je niet voor je lol. Natuurlijk is het leuk wanneer je de Amsterdamse beursindex in 9 maanden tijd van 631 punten ziet oplopen naar een topkoers van 800. Een stijging van ruim 25%! Toch zal teleurstelling het eerdere euforische gevoel overheersen na de 5% beursdaling in de afgelopen week. De zucht gepaard met de gedachte ‘had ik maar verkocht’ is de standaard reactie. Als doekje voor het bloeden houden beleggers zich vervolgens voor dat het slechts ‘papieren verlies’ is. Theoretisch klopt het heus dat een verlies pas is geëffectueerd bij verkoop. In praktijk is het volslagen onzin. Immers, als er niemand bereid is om een hogere prijs te betalen voor jouw aandelen, dan zijn die aandelen ook geen cent meer waard dan de huidige beurskoers. Het enige wat dan resteert is hopen dat oude topkoersen in de toekomst opnieuw worden bereikt en doorbroken. Maar wanneer verdere beursdaling volgt worden de zuchten dieper en de angst groter. Of de AEX Index nu ook verder zal zakken weet ik niet. Wat ik wel weet is dat in de afgelopen 25 jaar er 23 jaren waren met een beurscorrectie van 10% of meer. Wat historie gelijktijdig leert is dat aandelenbeurzen op lange termijn stijgen. En ook dat is pijnlijk. Want wanneer de top van 800 indexpunten wordt doorbroken volgt een dubbele zucht. Een zucht van opluchting, maar ook van teleurstelling. Het gevoel dat je toen de beurs daalde eigenlijk extra aandelen had willen kopen zodat je nu nog meer winst had: Had ik maar gekocht. De beurs is hard voor beleggers en een achtbaan van emoties. Toch blijft het voor iedereen die beschikt over lange termijn focus en realistische verwachtingen de ideale plek om je geld te laten renderen. Tegen hen blijf ik zeggen: treed binnen in de tempel der zuchten. De beurs. Met vriendelijke groet, Jim Tehupuring

20 Sep 2021 — Jim Tehupuring

Staan de aandelenmarkten niet veel te hoog? Met een AEX Index op 800 punten en veel aandelen op een all-time high is het een logische vraag. In Nederland hebben we er geen passend woord voor, maar de Belgische taal is rijker en verwoord het prachtig: aandelen staan op topkoers. Voor beleggers die nu tegen topkoersen aankijken is het logisch om hoogtevrees te krijgen. Ik heb dat ook. Een correctie zou niet ongezond zijn. Toch zeggen topkoersen niet alles. Een relatieve blik op de markt leert dat de omstandigheden zelfs ruimte bieden voor verdere stijging. Wanneer je aandelenkoersen in Europa afzet tegen de gemiddelde winst over de afgelopen jaren, dan waren aandelen in 1987, 1999 en 2007 veel duurder. Dat bleken achteraf echte topkoersen. De schuldgraad van bedrijven is momenteel uitzonderlijk laag. Ze kunnen aandeelhouders meer dividend te geven of eigen aandelen in te kopen. Beide leidt tot hogere koersen. De marktwaarde van beursgenoteerde bedrijven ligt ruim onder de maatschappelijke geldhoeveelheid. Eerdere correcties vonden plaats wanneer dit andersom was. Nu de rente negatief is en de reële rente (rente minus inflatie) zelfs min 3,5 procent, zijn aandelen een aantrekkelijke investering. Dat drijft koersen op. Wanneer je echter rekening houdt met de risicopremie (het meerrendement dat beleggers eisen als compensatie voor het risico dat zij aanvaarden) dan bieden aandelen bij de huidige topkoersen nu een aanmerkelijk hogere vergoeding dan de niveaus waarop risicopremies lagen voorafgaand aan correcties in het verleden. De aandelen die nu op topkoers staan, zouden dus heel goed in de komende jaren nog verder kunnen oplopen. Maar er is één ding wat echt roet in het eten kan gooien: een hogere rente. Dat zou in een klap aandelen minder aantrekkelijk maken. Ondanks de stijgende inflatie is er echter niets wat er op duidt dat centrale bankiers de komende 2-3 jaar de rente zullen verhogen. Daarmee is het aannemelijk dat beleggers de komende jaren regelmatig nieuwe topkoersen gaan zien. Met vriendelijke groet, Jim Tehupuring