Bekijk de video:

12 Jun 2021 — Jim Tehupuring

In 2000 vertrok ik naar Amsterdam om economie te studeren. Dat betekende in mijn geval dat ik veelvuldig rondhing bij een studentenvereniging. En wat je daar ook van vindt, de truc die ze hadden om de leden bijtijds binnen te krijgen zal vast aanspreken: om 21:50uur kon je 10 Heinekenbier voor 10 gulden kopen: Tien-voor-tien. Heden ten dage is dat 45 eurocent voor een biertje. Dat vind je nergens. De kroeg stond dan ook steevast vol om 21:50. Wat het dik 20 jaar later goed aantoont is dat geld geleidelijk minder waard wordt, maar dat de impact over een lange periode enorm is. Een biertje op een Amsterdams terras kost anno 2021 rustig €3,50. Geldontwaarding tast uw koopkracht aan. Je moet na verloop van tijd, meer betalen voor hetzelfde. Inflatie. Normaliter wordt koopkrachtverlies gecompenseerd door ontvangen rente. Het vervelende is dat centrale banken in de afgelopen jaren een ander beleid voerden dat eigenlijk haaks staat op de reguliere marktwerking. Een beleid van juist lage rente, dat samen met opkoopprogramma’s leidde tot enorme inflatiedreiging. De geldhoeveelheid is driemaal zo hoog als 20 jaar geleden. Coronasteunpakketten voorkwamen een diepe recessie, maar in Europa is er daardoor 10%(!) meer geld dan een jaar geleden. En het is heel simpel: waar meer van is, wordt minder waard. Uw geld ook. Toch vertelde ECB-president Christine Lagarde ons afgelopen donderdag dat ze rekent op inflatie van 1,4-1,9% voor de komende jaren. Ik hoop het, want wanneer je vermogend bent kamp je niet alleen met inflatie, maar met een cocktail van drie problemen. Een negatieve spaarrente, vermogensbelasting en inflatie. Op basis van de inflatieramingen van de ECB betekent dit dat je geld op de bank ieder jaar 3,5-4,0 procent wordt aangetast. In praktijk kan de inflatiecomponent echter wel eens veel groter blijken. Het meest recente en schokkende Amerikaanse inflatiecijfer onderschrijft dit: maar liefst 5 procent. Krijgen we dat hier ook, dan impliceert dit dat de koopkracht van uw vermogen iedere 10 jaar halveert als u ‘spaart’. Geen idee of mijn kinderen gaan studeren en ze drinken vast geen bier, maar mocht beide wel zo zijn, dan is het tegen die tijd reëel dat dezelfde 10 Heinekenbier 100 euro kost. Dergelijke inflatie kun je niet tegenop sparen. Met vriendelijke groet, Jim Tehupuring

29 May 2021 — Jim Tehupuring

Afgelopen week schoof ik aan bij RTLZ. De andere gast was hoogleraar neuropsychologie Erik Scherder. Zo leer je nog eens wat. Want waar we denken dat beleggingsbeslissingen op rationele basis worden genomen, blijkt dat het een bezigheid is waar heel wat emoties bij vrijkomen. Ik weet nu dat in onze linkerhersenhelft de insula ligt, een gebied dat betrokken is bij emotie. Meer specifiek, het voorste gedeelte speelt een rol bij pijn. Emotionele pijn die zelfs kan omslaan in lichamelijke pijn. En waarvan krijgt een belegger pijn? Inderdaad, van verlies. De uitleg van de breinprofessor was voor mij extra confronterend. Ik ben er namelijk van overtuigd dat een belegger altijd verliest. Het verliesgevoel begint al voordat je ook maar een euro op de beurs hebt geïnvesteerd. Er bestaat een mooie term voor: FOMO: Fear of missing out. De angst dat jouw buurman ergens aan meedoet en zo geld verdient, maar jij niet. Het is de reden waarom hele straten meespelen met de Postcodeloterij. Het zal je immers maar gebeuren dat de buren Gaston op de stoep hebben staan, maar jij niet. Actueler in die context is de cryptohype; iedereen lijkt te verdienen aan stijgende koersen, dus doe je ook maar mee. Velen hebben bij hun eerste echte aankoop weer een verliesgevoel, doordat ze reeds een deel van de stijging hebben gemist. Met een beetje geluk stijgen de koersen verder, maar ook dan bekruipt je weer de pijn van verlies: je had veel meer moeten kopen. De afgelopen weken halveerden cryptokoersen. Dat is echte pijn. Ook voor degenen die al eerder op lagere koersen instapten. Waren ze maar uitgestapt. Pijn. Wat je ook doet, achteraf had het altijd beter gekund. En daarmee is beleggen eigenlijk een stukje permanente zelfkastijding. Maar, accepteer je deze pijn, dan zijn er mooie mogelijkheden. Sinds de start van de Nederlandse AEX Index in 1983 waren er 9 jaren waarin de beurs per saldo daalde. Je mag er dus van uit gaan dat na 4 jaren beleggen je aandelenportefeuille waarschijnlijk heus een jaartje in waarde daalde, maar per saldo steeg. Op lange termijn zul je altijd het geluk van die verstandige investeringsbeslissing ervaren. Want als ik goed heb opgelet, leidt dat langjarige rendement tot de aanmaak van dopamine. Dat geeft een gevoel van geluk en tevredenheid. Met vriendelijke groet, Jim Tehupuring

15 May 2021 — Jim Tehupuring

De beurs is een geweldige plek. Wie gelooft dat dankzij innovatie en digitalisering de welvaart blijft toenemen, kan via beurs daar zijn voordeel mee doen. Immers, een gegroeide economie betekent uiteindelijk hogere aandelenkoersen. En minstens zo belangrijk: hogere bedrijfswinsten, waarover aandeelhouders dividend (winstuitkeringen) ontvangen. Wie verwacht dat we over 10-20 jaar welvarender zijn, raad ik aan nu te beleggen. Ik heb geen glazen bol, maar weet zeker dat de lange termijn ‘buy and hold’ waardebelegger minimaal een rendement van gemiddeld 5 procent zal behalen. Tot zover mijn pleidooi. Met Bitcoins die verdubbelen, het bestaan van robotraders die 500% per jaar prediken en allerhande ander exotisch ‘beleggings’-spul is dat pleidooi namelijk heden ten dage aan dovemans oren gericht. Na een potje tennis vroeg mijn tegenstander of beleggen iets voor hem was. Toen ik vertelde over lange termijn geleidelijke groei concludeerde hij van niet: Hij moest snel een klapper maken om de Porsche van de buurman te kunnen overnemen. Daarop hadden we intern de discussie of er nou meer gekken zijn dan geld of meer geld dan gekken? Een lastige vraag, maar het antwoord is volgens mij nog erger: Er is te veel geld en ook te veel gekken. En van beide komen er steeds meer. De overdaad aan geld zoekt zijn weg en stuwt prijzen tot ongekende hoogtes. Om de boot niet te missen betalen mensen zonder nadenken de gekste prijzen. Op de beurs in de technologiesector, in de huizenmarkt en zeker in de cryptoscene. Ik heb eerder benoemd dat de Bitcoin de toekomst heeft als betaalmiddel. Zoals een euro dat heeft en goud sinds mensenheugenis. Dat betekent echter nog niet dat iedere verhandelbare crypto waarde heeft (en blijft houden); laat staan dat de waarde zou moeten vertienvoudigen. Normaliter heeft iets waarde omdat het een functie heeft. Dat je nu misschien het geluk had dat jouw bezitting in waarde steeg, zegt niks over het toekomstig verloop. Beleggen voor de toekomst is altijd verstandig; je profiteert van geleidelijk economische groei en deelt mee in de bedrijfswinst, maar iets kopen om snel een klapper te maken kan enkel goed aflopen als je iemand vindt die nog gekker is dan jijzelf. Doe mij maar 5 procent. Met vriendelijke groet, Jim Tehupuring