Bekijk de video:

28 Nov 2022 — Jim Tehupuring

De krapte op de arbeidsmarkt houdt aan. Werkgevers hebben moeite om personeel te vinden en bedenken creatieve oplossingen om concurrentie de loef af te steken. Zo krijgt niet alleen Mbappé of Messi een tekenbonus, maar een vrachtwagenchauffeur ook. In oktober was de werkloosheid 3,7%. Ongezond laag, maar ook vertekend. Het probleem is dat veel Nederlanders gewoon weinig werken. In loondienst werken wij gemiddeld 1275 uur per jaar. De Deen werkt 1400 uur, een Fransman 1500 uur en Amerikanen zelfs 1800. Zijn wij dan zo lui? Nee niet per se. In Nederland werkt de helft parttime. Hierdoor ligt de gemiddelde arbeidsproductiviteit op 31 uur per week. Nederland is wereldkampioen deeltijdwerken. Je kunt dus vraagtekens zetten bij de krapte op de arbeidsmarkt. Want wanneer we wat meer uren zouden draaien, kan wel aan de vraag naar arbeid worden voldaan. Toch is het niet dat we lui zijn. Bijna een half miljoen werknemers geeft namelijk aan graag meer te willen werken. De reden dat ze dit niet doen? Het loont niet. Door het stelsel van toeslagen en belastingvoordelen - die ooit zijn ingevoerd om minima tegemoet te komen- schiet je er financieel namelijk weinig mee op. Natuurlijk betaal je loonbelasting over de extra uren die je werkt, maar je houdt normaliter netto ook meer over. Door het wegvallen van andere voordelen zullen heel veel mensen er in praktijk toch weinig mee opschieten. De ‘marginale belastingdruk’ is namelijk veel hoger dan de loonbelasting. Minder arbeidskorting, zorgtoeslag en huurtoeslag kunnen ervoor zorgen dat je nog niet eens de helft overhoudt wanneer je meer zou werken. Zeker als je al niet zo’n hoog salaris hebt. De wereld op z’n kop. Heb je jonge kinderen en een partner met een hoog inkomen? Dan ben je helemaal de pineut: nauwelijks kinderopvangtoeslag, maar wel opvangkosten. De totale marginale belastingdruk kan dan zelfs zo hoog zijn, dat je onder de streep geen cent overhoudt van de extra gedraaide uren. Een enorme weeffout in ons belastingstelsel. Dat de overheid hier nu actief mee aan de slag gaat, kan absoluut zorgen voor een hogere productiviteit en is een zegen voor iedereen: werknemers, werkgevers en de Hollandse economische groei. Met vriendelijke groet, Jim Tehupuring

14 Nov 2022 — Jim Tehupuring

Sam Bankman-Fried. Ooit van gehoord? Voor de gemiddelde cryptoboy is hij een soort Johan Cruijff. Een genie en groot visionair binnen de wereld van digitaalmunterij. Bankman-Fried richtte in 2019 op 27-jarige leeftijd cryptobeurs FTX op. Een ongekend succes. Drie jaar later zijn er 1 miljoen klanten die samen dagelijks tientallen miljarden op het platform verhandelen. FTX is booming en $32 miljard waard. Bankman-Fried bezit de helft van de aandelen en is daarmee een van de rijkste mensen op aarde. Maar hoogmoed komt voor de val. Hij verhuisde FTX naar de Bahama’s, nam aan de lopende band partijen over en startte nieuwe bedrijven. De belangrijkste daarvan is handelshuis Alameda Research zo is deze week gebleken. De cryptowereld schudde op haar grondvesten en digitale munten storten ineen. De Bitcoin - een jaar geleden $65.000 waard - werd en masse geloosd en zakte richting $15.000. Er heerst blinde paniek onder de cryptoboys. Bankman-Fried blijkt namelijk nog erger dan de verafschuwde ‘bankmannen’ uit de kredietcrisis. Handelshuis Alameda Research werd gebruikt om de volumes in de cryptomarkt te stutten. Dit heeft geleid tot miljardenverliezen en om die te camoufleren, sluisde Bankman-Fried stiekem miljarden weg van FTX-klanten. De risico’s waren ‘gedekt’ door de eigen FTT-munt en juist die munt werd deze week massaal gedumpt, waardoor ‘beleggers’ angstig werden en miljarden van hun rekening bij FTX wilden halen. Geld dat er niet meer was. FTX stortte ineen als een kaartenhuis. Bankman-Fried klopte aan bij rivaal Binance. Maar die wisten binnen één dag genoeg. Ze zagen af van een overname. FTX zal waarschijnlijk failliet gaan en klanten kunnen fluiten naar hun geld. Het paradoxale is dat crypto’s en de blockchain initieel zijn opgezet als decentraal systeem. Dus zonder inmenging van centrale banken en buiten de gereguleerde markt. Juist het decentrale-karakter nekt de miljoenen cryptobelievers nu. Er was geen toezicht en er is geen depositogarantiestelsel, overheid of centrale bank die zal ingrijpen. Dat terwijl er wel degelijk een systeemrisico dreigt door de grote verwevenheid tussen platformen en munten onderling. Een domino-effect hangt boven de cryptowereld en cryptobeleggers worden keihard geconfronteerd met de nadelen van digitale decentrale munten. Een schrale troost voor hen: de gevierde Sam Bankman-Fried is in 1 week alles kwijt. Met vriendelijke groet, Jim Tehupuring

10 Nov 2022 — Laurens Tabak

Het is een dramatisch beleggingsjaar en de verliezen zijn groot. De ‘bear’ heerst op de beurs. Een bear market een markt is waarin beleggers pessimistisch gestemd zijn en massaal hun aandelen verkopen. Hierdoor dalen aandelenkoersen, wat het pessimisme verder versterkt en wat leidt tot nog meer verkopen. Een negatieve spiraal die lang kan aanhouden. Toch is een bear market goed nieuws voor iedere (beginnende) belegger die nog jaren heeft om vermogen op te bouwen. Hoe langer een bear market duurt, hoe langer u aandelen kunt kopen tegen aantrekkelijkere prijzen. Eén ding is namelijk zeker: ‘the market always bounces back’. In de praktijk is het echter zo dat bijna geen enkele belegger tijdens een bear market staat te juichen. Want wie houdt het vol om maanden al dan niet jaren zijn geld te zien verdampen en vrolijk door te blijven beleggen? Maar weinigen beschikken over de stalen zenuwen die dat vereist. De Bull begint bij de Bear Hoe gek het ook klinkt: wees optimistisch in pessimistische tijden. De volgende bull market start immers op de bodem van een bear market. Die bodem is echter onmogelijk te timen. In de praktijk blijkt vaak dat wanneer het niet goed voelt om in te stappen, het achteraf juist een uitstekend instapmoment bleek. Dit is dan ook de reden waarom meesterbeleggers als Warren Buffet het liefste handelen in tijden van pessimisme: ‘het is niet omdat ik van pessimisme houd, maar omdat ik houd van de lage aandelenkoersen die het met zich meebrengt’. In navolging hierop is het verstandiger om prestaties van aandelen te beoordelen op basis van hun bedrijfsresultaten en belangrijker nog, de vooruitzichten op lange termijn. De markt kan zakelijk succes immers een tijd lang negeren, maar uiteindelijk zal de koers de bedrijfsresultaten altijd volgen. Slecht nieuws verkoopt Momenteel zijn er veel zorgwekkende ontwikkelingen en de media laat niet na dit sterk te accentueren. De media is immers gek op slecht nieuws. Slecht nieuws verkoopt namelijk beter dan goed nieuws. Tijden waarin het slechte nieuws de media regeert doet vaak denken aan Churchill’s favoriete spreekwoord: ‘the darkest hour is just before the dawn’. We herinneren ons nog goed hoe de wereld plots stilstond na het uitbreken van de coronapandemie. De wereld zou nooit meer hetzelfde zijn en de financiële markten zouden z’n tegenslag nooit te boven komen. De realiteit is dat we in de twee voorbije jaren een fors herstel hebben gezien met nieuwe recordkoersen. We mogen dan ook niet vergeten dat het sentiment op de beurs snel kan omslaan. Conclusie Pessimisme in de markt biedt zoals gezegd koopkansen. Toch hebben de meeste beleggers juist bij een ‘uitverkoop’ als deze de neiging om op hun handen te blijven zitten, terwijl ze wel vooraan in de rij staan bij de uitverkoop van hun favoriete kledingwinkel. Denk daarom in pessimistische tijden als Warren Buffet en maak gebruik van uitverkoopmomenten op de beurs. Met hetzelfde geld koop je immers meer van hetzelfde. Met vriendelijke groet,, Laurens Tabak